durulmaq nədir, durulmaq nəyə aiddir?

f.
1. Duru olmaq, duru hala gəlmək, saf və təmiz hala düşmək. Bulanıq suya zəy vurulanda durulur. – Araz buruldu, getdi; Suyu duruldu, getdi; Mən dedim, yar incidi; Demə yoruldu, getdi. (Bayatı).

məch. Bitişdirilmək, birləşdirilmək.

məch. Masaj edilmək; ovulmaq.

məch. Meydana gətirilmək, törədilmək. Ancaq bu günəş öz-özlüyündə doğduğu halda, … ağ gün günəşi özözünə əmələ gəlmir, zor-güclə, qan-qada ilə doğuzdurulur. S.Rəhimov.

“Hopdurmaq”dan məch. [Natiq] ətir hopdurulmuş ( f.sif. ) dəsmalını çıxarıb, … qulaqlarının dalında gəzdirdi. B.Bayramov.

məch. Yaxınlaşdırılmaq; yaxınlıq, ünsiyyət yaradılmaq.

məch. Tox hala gətirmək, doyunca yedirilmək.

bax doydurulmaq.

məch.
1. Boş bir şeyin içinə doluncaya qədər şey qoyulmaq (tökülmək), dolu hala gətirilmək. Kisələr unla dolduruldu. Baklar su ilə dolduruldu. – [Qəhrəman:] Özümü torpaq doldurulmuş torbanın arxasına yıxdım. H.Nəzərli.

“Yoğurtdurmaq”dan məch.

məch.
1. Özündən düzəldilmək, özündən quraşdırılmaq, özündən qondarılmaq. Siz bəlkə bunu uydurulmuş ( f.sif. ), xəyali bir əfsanə zənn edərsiniz. S.Hüseyn.